Çevre Koruma Haftası

İçe­ri­sin­de ya­şa­dı­ğı­mız, ha­va­sı­nı so­lu­du­ğu­muz, su­yu­nu iç­ti­ği­miz tür­lü ola­nak­la­rın­dan ya­rar­lan­dı­ğı­mız do­ğal or­ta­ma çev­re de­nir. Dün­ya­mız­da­ki tüm can­lı­lar bu do­ğal çev­re­de do­ğar­lar, ya­şar­lar ve ölür­ler. Et­raf­ta­ki can­sız var­lık­lar­sa ya­şa­mın sü­rek­li­li­ği için­de yer­le­ri­ni alır­lar. Ya­şa­dı­ğı­mız bu do­ğal çev­re­de bü­tün var­lık­la­rın bir­bir­le­riy­le ara­sın­da bo­zul­ma­yan bir den­ge var­dır. Bu den­ge­ler­den bi­ri­nin bo­zul­ma­sı dün­ya­mız­da te­la­fi­si im­kan­sız bo­zul­ma­la­ra yol aça­bi­lir. Bu ne­den­le do­ğal den­ge­nin bo­zul­ma­ma­sı için ken­di­mi­ze dü­şen gö­rev­le­ri ye­ri­ne ge­tir­me­li­yiz. Ya­şa­dı­ğı­mız çev­re­ye kar­şı du­yar­l ıol­ma­l ıve onun ne ka­dar de­ğer­li ol­du­ğu­nu ak­lı­mız­dan çı­kar­ma­ma­lı­yız.

Va­rol­du­ğu gün­den bu ya­na do­ğa­nın kon­tro­lü­nü ken­di yö­ne­ti­mi al­tı­na al­mak is­te­yen in­sa­noğ­lu, ken­di çı­ka­rı için do­ğa­da­ki den­ge­yi boz­ma­yı ba­şar­mış, ken­di­si­ne ha­yat su­nan do­ğa­yı bü­yük bir bil­gi­siz­lik­le ve bi­linç­siz­lik­le yok et­me­ye baş­la­mış­tır.

İn­san­lar çok sü­re do­ğa ile iç içe uyum için­de ya­şa­dı­lar. Çev­re­le­ri­ni kir­let­me­di­ler. İk­lim, bit­ki­ler, hay­van­lar ve in­san­lar ara­sın­da ku­rul­muş olan den­ge, sa­na­yi uy­gar­lı­ğı­nın baş­la­dı­ğı dö­ne­me ka­dar ba­rış için­de sür­dü. Tüm can­lı­lar sağ­lık­lı ola­rak ne­sil­le­ri­ni ko­ru­du­lar.

19. yüz­yıl­da baş­la­yan ve son­ra­sın­da hız­la ge­li­şen sa­na­yi, be­ra­be­rin­de çev­re kir­li­li­ği­ni de ge­tir­di. Çev­re kir­li­li­ği; ka­tı, sı­v ıve gaz atık­lar­la ha­va, su ve top­ra­ğın do­ğal ya­pı­sı­nın bo­zul­ma­sı de­mek­tir. Ay­rı­ca bun­la­rın ya­n ısı­ra bü­yük şe­hir­ler­de ya­şa­nan gü­rül­tü kir­li­li­ği­ni de kat­mak ge­re­kir.

Bir­leş­miş Mil­let­ler Teş­ki­la­tı’nın öne­ri­si ile 5 Ha­zi­ran gü­nü Dün­ya Çev­re Haftası’nın başlangıcı ola­rak ka­bul edil­di. Gü­nün ama­cı; çev­re kir­li­li­ği­nin ya­rat­tı­ğı so­run­la­ra dik­kat çek­mek, çö­züm yol­la­rı bul­mak ve bun­la­rın uy­gu­lan­ma­sı­na yar­dım­cı ol­mak­tır. Ha­zi­ran ayı­nın ikin­ci pa­zar­te­si gü­nü baş­la­yan haf­ta­nın çev­re ko­ru­ma haf­ta­s ıola­rak ka­bul edil­me­si ve de­ğer­len­di­ril­me­si, so­ru­nun ne ka­dar cid­di ol­du­ğu­nu gös­ter­mek­te­dir.

Çevre Koruma Haftası Etkinlikleri

Çe­şit­li se­mi­ner ve top­lan­tı­lar­da, çev­re kir­li­li­ği­nin ne­den­le­ri, yol aç­tı­ğı so­run­lar ve çö­züm yol­la­rı üze­rin­de ko­nu­şu­lur. Okul­lar­da, ga­ze­te ve der­gi­ler­de, rad­yo ve te­le­viz­yon­lar­da çev­re kir­li­li­ği an­la­tı­lır. Yur­dun çe­şit­li yer­le­rin­de te­miz­lik kam­pan­ya­la­rı baş­la­tı­lır.

Te­miz ve sağ­lık­lı bir çev­re­de ya­şa­mak bü­tün can­lı­la­rın hak­kı­dır. Öy­ley­se çev­re­nin ko­run­ma­sı­na ça­lış­mak, dü­şü­nen her in­sa­nın gö­re­vi ol­ma­lı­dır.

Biz­ler çev­re­mi­zi bu ha­le ge­tir­dik­ten son­ra ne­ler yap­ma­lı­yız? On­la­ra bir göz ata­lım. Bun­lar bi­raz bil­gi, bi­raz du­yar­lı­lık­la çö­zü­me ne­den ola­cak ba­sit ted­bir­ler­dir.

Çevreyle İlgili Özlü Söz­ler

Çi­çek­ler ağaç­la­rın gö­zü, kuş­lar di­li­dir.

Do­ğa, hiç­bir şe­yi bo­şu­na yap­maz.

Do­ğa, Tan­rı’nın yaz­dı­ğı bir ki­tap­tır.

Çi­çek­le­rin ol­ma­dı­ğı yer­de in­san­lar ya­şa­ya­maz.

İn­san­la­rı mut­lu­lu­ğa gö­tü­ren yol­lar­dan bi­ri­si de do­ğa sev­gi­sin­den ge­çer.

He­pi­mi­zin bir an­ne­si var­dı: Top­rak

Or­ma­nı sev, ye­şi­li ko­ru.

Ağaç sev­giy­le bü­yür.

Ço­rak­lı­ğa kı­za­ca­ğı­na bir fi­dan dik.

Sev­gi ek­ti­ği­miz yer­de, se­vinç bü­yür.

Dün­ya çi­çek­ler­le gü­ler.

İn­sa­nı da­ha az de­ğil, do­ğa­yı da­ha çok se­ve­lim.

As­lan ya­ta­ğın­dan bel­li olur.

Kir­le­ti­yor­san, şi­ka­yet et­me­ye hak­kın ola­maz.

Do­ğa ölü­yor­sa, sı­ra se­yir­ci­le­re de ge­le­cek­tir.

Ço­cuk­la­ra bı­ra­ka­bi­le­ce­ği­miz en bü­yük ser­vet, ter­te­miz bir dün­ya­dır.